Tolga Güleç apo ndryshe i njohur për opinion tek ne në rolin e Gökhan apo djalit të madh të familjes tek seriali Fazilet dhe të bijat, është një tip shumë interesant sepse karakteri në rolet e tij është i përzier pasiqë ka luajtur shumë personazhe e mes tyre edhe vrasësin serik. Në një intervistë për mediat turke por të përshtatur në shqip ai flet më shumë rreth roleve.
Po luani një tjetër rol të rëndësishëm atë të Neşet, mund të na thoni diçka më shumë?
Sinqerisht, menaxheri im dhe unë në fillim kishim dyshime. Por zyrtarisht u thirra për rolin e Neşet. Në një intervistë që dhashë 1.5-2 muaj më parë, ata vendosën fjalinë e mëposhtme në titull: “Unë dua të luaj një vrasës serik”. ‘Poyraz Karayel’ iu afrua. U bashkova me kastin në episodin e 49-të dhe episodi i fundit i 57-të u publikua. Në fakt, dy muaj më parë, po takoheshim për serialin televiziv “Në zjarr”, të cilin mund ta quajmë “Spin-off i provave”, i cili do të transmetohet në Channel D dhe do të prodhohet nga Abdullah Oğuz. Por në atë kohë, Ahmet Bircan, producent ekzekutiv i “Poyraz Karayel”, më thirri dhe tha se po më konsideronin për rolin e Neşet. Shkuam në takim dhe mëngjesin tjetër isha në shesh xhirimi.
Ju zyrtarisht u thirrët për rolin. Epo, si e shikonit shfaqjen?
Ishte i vetmi serial turk që pashë pa humbur asnjë ritëm. Shpresoj të mund të vazhdojmë vitin e ardhshëm. “Poyraz Karayel” është një punë që të gjithë e bëjmë me shumë dashuri. Mendoj se Neşet do të marrë fund pasi që ju thatë “nëse vazhdojmë”. Në këtë rast, ai do të vazhdojë të tërheqë njerëzit përreth tij. Më pëlqen inteligjenca e tij dhe ato pulsime. Neşet nuk është një horr, madje afër antiheroit. Mendoj se publiku qeshi me situatën e Neşet në episodin e 56-të. Tingëllon qesharake dhe e zgjuar për mua. Ai mund të marrë diçka nën çdo gur.
Thatë që ishit në sheshxhirim mëngjesin tjetër pas takimit. A keni pasur ndonjëherë mundësi të flisni në detaje për personazhin?
Atë mbrëmje u takuam me Çağrı (Vila Boat). Ishte gjithashtu i gjithë ekipi i skenarit me Ethem (Özışık). Telefonata ishte ulur mu para meje dhe më shikoi për pak kohë. Ata menduan se si mund të ndryshonin llojin. Ata nuk dëshironin të kishin një kokë numër 3 sepse ishin psikopat dhe gjithashtu një vrasës serial. Ata donin që ai ta kthente atë në një burrë shumë të ftohtë dhe të pashëm dhe të vinte në Poyraz si një rival. U përpoqën ta modernizojnë atë me prekje të vogla në flokët e mia dhe t’i përshtatin në këtë mënyrë. Të nesërmen nuk kishin ndonjë të çuditshme në xhirime. Ne tashmë jemi miq shumë të vjetër me Celil (Nalçakan) dhe Ali (City) për shkak të Beşiktaş Çarşı. Skuadra tjetër nuk më mirëpriti sikur sapo kisha ardhur. Isha shumë e ngazëllyer gjatë xhirimeve të skenës time të parë. Por pas atij momenti, ata më duartrokitën dhe më përgëzuan si “të mirëpritur”.
Në krye të një bote patriarkale është një regjisore e fuqishme femër si Çağrı. Si është komunikimi juaj me të në këtë drejtim?
Unë kam qenë në shesh xhirimi për nëntë javë. Përjetuam gjëra shumë të veçanta me Çağrı. Dy kapitujt e parë ishin shumë të interesuar për mua, veçanërisht përsa i përket përgatitjes sime. Si dikush që dëshiron të xhirojë filma në të ardhmen, unë gjithmonë merrem me kornizat e regjisorëve me të cilët punoj. Por ka një botë tjetër në Call. Ekziston një fenomen që thotë: “Një regjisor që xhiron në një plan të vetëm është një regjisor i vërtetë.” Shumë regjisorë me famë botërore e thonë këtë gjithashtu. Thirrja gjithashtu bën pamje kaq të bukura me një plan, saqë nuk mund të tregoj për të. E shikova atë me admirim në episodet e para, tani u mësova me të.
Para Çağrı’, ju keni punuar me Zeynep Günay Tan në “Një Kohë e tillë Kalimi”. Çfarë pikëpamje kishte?
Po, edhe ai më mësoi shumë. Ai është mësuesi im i parë. Drejtori i punës time të parë të gjatë profesionalisht, ne xhiruam 120 episode të lehta për tu folur. Kur nuk u bë nga afër, unë po bërtisja, zëri im po luante në heshtje ndërsa të afërmit e mi ishin tërhequr. Sigurisht, unë nuk dija gjëra të tilla në atë kohë. Sapo kisha mbaruar studimet në Izmir. Dhe e gjeta veten në mes të një biznesi bombastik. Ishte një set shumë i vështirë, shumë i disiplinuar. Për shembull, kur i thashë personazhit Berrin, “Berrin, nuk ke nevojë ta bësh këtë”, ne do të qëllonim derisa të them të vërtetën, dhe në të vërtetë, “Berrin nuk ke nevojë ta bësh këtë” (qesh) E di që kemi qarë në skenë disa aktorë. Tani hamë nga xhepi i tij, si të thuash.
Me ardhjen e rolit të Gökhan tek seriali Fezilet dhe të bijat keni zënë vend të përhershëm në zemrën e audiencës?
Po, kam edhe komente në këtë drejtim. Por kurrë nuk mund ta zëvendësoj Gökhan. E kam njohur si personazh sepse e kam mësuar shumë0 para serialit, dhe ai është një nga personazhet më të dashur që kam pasur, ata duhej të shtonin dikë pasi personazhi që kishin zgjedhur kishte vdekur. Kur vendosa foton e Gökhan në Instagram, mbështetësit e mi nisën të më komentojnë shumë pozitivisht, tre ose katër episode më parë po mendoja pse ky djalë është kaq tip interesant ndaj familjes apo pse ai e do gruan aq shumë. Ne pamë momentin kur Gökhan është shfaqur në skena të ndryshme të cilat edhe ndoshta nuk i ka pëlqyer publiku, por ashtu janë projektet dhe skenarët.
