Numri nje i Qeverise, Edi Rama ka ndalur turin e takimeve sot në Durrës, ku ka folur për portin e ri.
Gjatë fjalës së tij kreu i qeverisë tregoi historinë e gjyshit të tij durrsak, që iku për studime në Itali dhe u kthye pas me një makinë ‘Alfa Romeo’ dhe nisi punë për kryetarin e Bashkisë së Durrësit dhe më pas për mbretin Zog.
“Natyrisht mes një ëndrre që e sheh me sy hapur dhe një realitetit është një det i tërë në mes. Një ditë ëndrra nis të bëhet më e mundshme, pasi asgjë nuk ndodh rastësisht. Ishte takimi me mikun tonë tanimë që i hapi rrugë këtij projekti. Dhe sot ky nuk është një projekti i përgatitur për të bërë një reklamë, por është kartolina e një projekti që nis nga faza e parë. Ka 5 faza. Sot ndahet porti i Durrësit m pjesën që fillon plazhi. Në atë zonë të abandonuar ka vetëm grumbullime materialesh të vjetra, ferra, e plehra. Duke qëndruar këtu dhe duke parë këtë prezantim mu kujtua historia e gjyshit tim durrsak, që ishte djali i drejtorit të doganave në Durrës. Stërgjyshi ishte njeri i përfshirë në përpjekjet për të ndërtuar shkolla shqipe, dhe e nisi gjyshi tim në Itali për studime. Këtu në port doli me stërgjyshen për ta pritur.
Djali zbriti nga porti me një ‘Alfa Romeo’, që ishte goxha e pashme dhe i ati u suprizua dhe e kuptoi menjëherë se paratë që i kishte dhënë për të studiuar i kishte bere për makinë. Ai u kthye dhe u bë shofer. Si interesonin studimet. Pak javë pasi ishte kthyer, ai tregonte se hëngri një shpullë këtu kur tha se kjo makina ishte e tija. E thirri kryetari i Bashkisë dhe i tha; ‘ose ti do të punosh për mua, ose do ikësh nga Durrësi’. Ai u bë shofer i kryetarit të bashkisë së Durrësit. Ai ishte komplet i marrosur pas makinave. Një ditë të bukur vjen dita e pavarësisë. Mbreti Zoti priste vipat në ceremoni. Dhe vjen kryetari i bashkisë që zbret nga një makinë që ishte shumë për taksapaguesit. Mbreti i tha; S’të vjen turp që ke këtë makinë?! E thërrasin gjyshin tim, dhe mbreti i thotë; Ti do bëhesh shoferi im me këtë makinë. Gjyshi ishte një inspirim i madh për idenë e shpejtësisë, për idenë e lëvizjes. Kjo është një nostalgji që vjen natyrshëm kur mendoj se sot jam këtu për diçka që me siguri stërgjyshi e gjyshi, ata që nuk jetojnë më dhe që në atë kohë ishin njerëzit që e bënë Durrësin një qytet që kishte shumë aromë Italie dhe shumë jetë që mbante frymën e influencës së botës matanë detit. Do të ishin sot krenarë që më në fund Durrësi falë këtij projekti bëhet gati të shkojë në një nivel tjetër.”, tha Rama.
