Të rinjtë që nuk kanë mbështetje nga prindërit dhe miqtë e tyre kanë vetëbesim më të ulët se ata që kanë mbështetje nga familja ose miqtë, thotë një studim i ri e cila bwn njw analizw të thellë në vetëvlerësimin dhe besimin e adoleshentëve dhe rolin që prindërit – veçanërisht nënat – si dhe miqtë luajnë një rol në formimin e asaj se si të rinjtë ndihen për veten e tyre.
Ndryshe nga besimi popullor për shumicën e adoleshentëve, mbështetja nga miqtë nuk duket se kompenson vetëvlerësimin e ulët të shkaktuar nga mungesa e mbështetjes nga prindërit.
Në mënyrë të veçantë, studimi i udhëhequr nga Brett Laursen, kandidat për doktoraturë në Universitetin e Floridës, shqyrtoi raportet nga katër grupe studiuesish që studiuan më shumë se 2000 adoleshentë (mosha 10 deri në 14 vjeç) nga Kanadaja dhe Shtetet e Bashkuara. Ata kërkuan të testonin dy pretendime: që a) marrëdhëniet e ngushta me miqtë dhe prindërit rritin vetëvlerësimin e adoleshentëve dhe se b) miqtë mund t’i ndihmojnë ata të kompensojnë ose të kapërcejnë marrëdhëniet me cilësi të dobët me prindërit e tyre.
Rezultatet e studimit, të publikuara në revistën Developmental Psychology, treguan se mbështetja nga miqtë lidhej me vetëvlerësimin e përgjithshëm të njëkohshëm, një gjetje që doli në secilin prej mostrave të studiuara. Por nuk kishte asnjë provë për pretendimin se marrëdhëniet pozitive me miqtë kompensojnë uljen e vetëvlerësimit që rezulton nga marrëdhëniet me cilësi të dobët me prindërit.
Në shumë mënyra, gjetjet kundërshtojnë perceptimet për rolin e miqve dhe nënave në vetëvlerësimin e adoleshentëve. Ne ekzaminuam të rinjtë nga katër studimet, në katër vende të ndryshme në Amerikën e Veriut. Jo vetëm që nuk gjetëm asnjë provë që miqtë ishin mbrojtës ndaj mungesës së prindërve mbështetës, por zbuluam gjithashtu se lidhjet e mëparshme nga cilësia e marrëdhënies me vetëvlerësimin pasues ishin të dobëta, duke vënë në dyshim pretendimet shkakësore se marrëdhëniet e ngushta familjare dhe miqtë çojnë në ndryshime në vetëvlerësimin e adoleshentëve”, thotë Laursen.
Sipas Laursen “pas ekzaminimit të të dhënave nga katër mostrat veç e veç dhe së bashku, vetëm kohezioni familjar parashikoi rritjen e vetëvlerësimit të adoleshentëve me kalimin e kohës. Ata të rinj që gëzonin përfitimet e një familjeje të fortë dhe të lidhur, ishin ata që kishin më shumë gjasa të kishin vetëvlerësim gjatë viteve të hershme të adoleshencës’.
Siç konkludojnë studiuesit, shumica e të dhënave kishin të bënin me marrëdhënien e adoleshentëve me nënën e tyre, pasi të dhënat për marrëdhënien e tyre me babanë ishin shumë më të pakta dhe të pamjaftueshme.
