Një studim global nga shkencëtarët në Universitetin McMaster zbuloi një lidhje midis ngrënies së mishit të përpunuar dhe një rreziku më të lartë të sëmundjeve kardiovaskulare, por jo aq për mishin e kuq të papërpunuar dhe shpendët.
Sipas botimit në Revistën Amerikane të Ushqimit Klinik, informacioni vjen nga dieta dhe rezultatet shëndetësore të 134,297 njerëzve nga 21 vende në pesë kontinente, të cilët u monitoruan nga studiuesit për të dhëna mbi konsumin e mishit dhe sëmundjet kardiovaskulare.
Pas gjurmimit të pjesëmarrësve për gati një dekadë, studiuesit zbuluan se konsumimi i më shumë se 150 gramë mish të përpunuar në javë shoqërohej me një rrezik 46% më të lartë të sëmundjes kardiovaskulare dhe një rrezik 51% më të lartë të vdekjes krahasuar me ata që nuk hanin mish të përpunuar.
Sidoqoftë, studiuesit zbuluan se konsumi i moderuar i mishit të papërpunuar kishte një efekt neutral në shëndet.
“Provat për një lidhje midis marrjes së mishit dhe sëmundjes kardiovaskulare janë të paqarta, kështu që ne donim të kuptonim më mirë lidhjen midis konsumit të mishit të kuq të papërpunuar, shpendëve dhe mishit të përpunuar me sëmundje të rëndë kardiovaskulare dhe vdekshmërisë”, tha Romaina Iqbal, autori i studimit dhe profesor i asociuar në Universitetin Aga Khan, Pakistan.
Studimi i Urban Ridemiologji (PURE), i nisur në 2003, është studimi i parë shumëkombësh që siguron informacion mbi lidhjen midis konsumit të mishit të papërpunuar dhe rezultateve shëndetësore të njerëzve nga vendet me të ardhura të ulëta, të mesme dhe të larta .
“Studimi PURE ekzaminon plotësisht popullatat më të gjera dhe modelet dietike, duke na mundësuar që të sigurojmë të dhëna të reja që bëjnë dallimin midis efekteve të mishit të përpunuar dhe të papërpunuar “, shtuan shkencëtarët.
Vihet re se zakonet e të ngrënit të pjesëmarrësve u regjistruan përmes pyetësorëve në lidhje me frekuencën e ngrënies, ndërsa u mblodhën gjithashtu të dhëna për vdekshmërinë e tyre dhe ngjarjet serioze kardiovaskulare.
Autorët besojnë se kërkime të mëtejshme mund të përmirësojnë njohuritë aktuale të marrëdhënies midis konsumit të mishit dhe rezultateve të shëndetit, pasi në këtë rast nuk ishte e qartë se çfarë pjesëmarrësit me konsum më të ulët të mishit hëngrën në vend të mishit dhe nëse cilësia e këtyre ushqimeve ndryshonte nga vendi në vendi.
