Nënkryetari i Partisë Demokratike, Agron Gjekmarkaj ka reaguar pas lajmit se shkrimtari i mirënjohur Ismail Kadare do të varroset në Tufinë të Tiranës. Ai shprehet se ky varrim duhet të jetë i përkohshëm, pasi Kolosi i letrave shqipe meriton më tepër se kaq.
Përmes një shkrimi, deputeti demokrat përpiqet të lërë mënjanë politiken, teksa shprehet se për Kadarenë nevojiten dy metra të denja, për shkak të kontributeve të tij në gjuhë e kulture shqipe.
Gjekmarkaj shpreh kërkesën e tij për qeverinë që të shpallë një konkurs ndërkombëtar për një ansambël muzeal kushtuar Kadaresë, si një vlerësim ndaj asaj se çka i ka dhënë Shqipërisë dhe botes përmes mençurisë së tij.
Deputeti shpreson që varrimi i nesërm (3 korrik) në Tufinë të jetë e përkohshme, e jo që rri gjithë jetës.
Agron Gjekmarkaj:
Dy metra dhe të dënja për Kadarenë!
Tek lexova lajmin e fundit se Ismail Kadare do të varroset në Tufinë diçka më semboi së brëndeshmi.
Me gjasë na goditi perseri rastesia dhe nuk na gjeti të pergatitur.
Kadare është njeri si gjithë ne të tjeret por gjeni që ne të tjeret nuk jemi, kontribues i pashoq ndaj vendit të tij dhe kultures universale që ne tjeret nuk jemi dhe po shkon atje mes shumë vdekatarve personaliteteve a njerzve të zakonshem, asnjëri si ai.
Kadareja ai i cili i dha Europes dhe Botes një Shqiperi plot sqime e madheshti, me kontë e baronë, me gjuhë të vjeter murgun Gjon roje të saj, me luftra e perkpjekje të medha në mbrojtje të cilivizimit e qyteterimit, me zonja e personazhe emerkumbues, po kaq i perfshiu qytetet e kontinentet nga Gjirokastra në Paris , nga Shkretetira e Gobit në Moske , nga Kruja e Skenderbeut në Stambollin e sulltanve nga Tirana në Pekin, nga Prishtina ne Washington, nga Athina në Romë ,ne letrat e veta , duke zbritur thellë në kohera eskiliane e duke u ngjitura tek ato te Stalinit, Hrushovit, Mao Ce Dunit Enver Hoxhes, Klintonit , Miterranit , Kolit , Rugoves e shumë kujt tjeter nuk e meritonte kaq modesti qoftë edhe të perkohshme nga populli i tij.
Rruga e fundit që do të pershkruaj shkrimtari sa del pak nga qëndra i ngjan një rruge të hapur nga nomadet në ikje duke lënë pas rrëmujë, pluhur e pisllek.
Do dukemi në kamerat e botes sëpaku mosmirnjohes, sikur se paskeshim merituar atë vetë!
Shqiperia ka dhe duhet të kishte më shumë mundesi së aq.
Kombet e qyteteruara duke respektuar elitat e veta kanë çmuar progresin dhe krenarinë kombetare. Çfarë është krenaria kombetare? Vepra dhe bëmat e një grushti njerezish në shekuj për vendin dhe popullin e vet a per humanizmin në pergjithesi.
Ndarja veç e tyre nuk është diskrimin për të tjeret por mirënjohje që të tjeret shfaqin për ta.
Vendet europiane kanë shumë prej tyre “Panteon” ku vendosin shkrimtaret , luftetaret politikanet e shquar! Franca sidomos po edhe të tjeret!
Ato jane pika peligrinazhi referimi e reflektimi pse jo dhe turizmi kulturor.
Ne kemi edhe eksperiencat e lënies pa varr apo në frigorifer. Per fat te keq s’kemi bërë asnjë perpjekje së paku per rilindasit tanë, shtetformuesit a luftetaret . Mbase duke parë çfarë kompronisesh bëhen më mirë se “Panteoni” do të banalizohej pa masë ku çdo qeveri , çdo politikan , çdo kryetar bashkie a biznesmen do bënte qokat e veta dhe mbase do gjindej gjithmonë një mik per të futur njerez në “Panteon” aqsa nuk do mbetej më askush per varrezat publike! Por prej motesh e kemi pranuar që Ismail Kadare është “sui generis” dhe pertej çdo politike kulturore në Shqiperi fati i tij nuk varet më vetem nga ne, lexuesi shqiptar është një fetë në rrethin e madh.
Më shumë se duke nderuar Kadarene nderojmë veten nëse atij i bëjmë respektin që meriton. “Lavdia e tij ska nevojë për asgjë e jona ka për të” paten shkruar francezet per Molierin! Vlen, vlen dhe per ne e Kadarenë! Nuk dua të bëj politikë në ditë si kjo por Qeveria shqiptare duhet të shpallë menjehere një konkurs nderkombetar për një ansambel muzeal kushtuar Ismail Kadaresë ku aty të jetë dhe varri i tij. Tufina duhet të jetë e perkohshme, sa më shkurt , jo një e perkohshme që rri gjithë jeten.
Nuk është e lehtë se në Tiranë dy lulishte kanë mbetur një para Rognerit dhe një pas Kryeministrisë , megjithëse në Vlorë , Ati i shtetit tonë Ismail Qemali në një lulishte e ka banesen e fundit i veçuar siç i takon të jetë.
Një tjeter zgjidhje mund të realizohet në një koder tek Parku i Liqenit se në qytet ska më tokë per asgjë veç pallatave! Kadare na ka nderuar gjithmonë, na ka dhënë, shumë madje, gjuhe , kulturë, identitet, krenari e patriotizem le ti japim dy metra dhe të dënja! Mevlan Shanaj tha pas Skenderbeut ikja më e madhe ishte kjo, ndoshta ka perkufizuar të verteten. Kesaj të vertete nderin që i takon pa ndoshta e sikur!!!
