Giorgia Meloni duket si një favorite e padiskutueshme në zgjedhjet vendimtare të sotme në Itali. “Pronti”, jemi “Gati”, të sundojmë, thotë slogani në posterat me foton e saj, teksa italianët vijnë në qendrat e votimit që në mëngjes.
Ish-kryeministri italian dhe lideri aktual i partisë Forza Italia, Silvio Berlusconi, duke folur me kolegët e tij në një kafene në Milano, theksoi se “ai është në arenën politike për të ofruar, së bashku me partinë e tij, një kontribut vendimtar dhe për të qenë drejtor i qeverisë së ardhshme”.
“Vlerësoj se Forza Italia do të kalojë 10% të votave. Në këtë fazë, natyrisht, në të gjithë botën kemi mungesë liderësh, por mendimi im është se liderët duhet të dalin, në mënyrë autonome, me forcat e tyre”, shtoi “Cavalieri”. Unë do të jem drejtori i qeverisë së ardhshme.
Radhë në seksionet në Romë, me pjesëmarrje 19%.
Bazuar në shifrat e reja të Ministrisë së Brendshme italiane, të cilat mbulojnë 95% të bashkive të vendit, pjesëmarrja në votime në orën 12:00 me orën lokale ishte 19.09%. Në të njëjtën kohë, në zgjedhjet e 2018-ës kishin votuar 19,49% e atyre që kishin të drejtë.
Në Romë, në të njëjtën kohë, jashtë shumë qendrave të votimit janë krijuar radhë të gjata votuesish, të cilat janë kryesisht për shkak të shifrave prioritare që u jepen qytetarëve, me qëllim shmangien e fenomenit të votimit të dyfishtë dhe në përgjithësi rrezikut të mashtrimit.
Si do të formohet një qeveri – Numrat dhe aspiratat e aleatëve të Melonit
Ligji zgjedhor me të cilin mbahet gara e sotme është zbatuar për herë të parë në vitin 2018 dhe bazohet në proporcionalitetin e thjeshtë të dy të tretave dhe një të tretën e shumicës.
Një përqindje prej 44% dhe pushtimi i 80% të vendeve të vetme është i mjaftueshëm për të krijuar një shumicë numerikisht solide, si në Dhomë ashtu edhe në Senat. Por nuk ka të bëjë vetëm me numrat.
Duket më shumë se i mundshëm fundi i qeverive të unitetit kombëtar, i refuzuar nga të gjithë liderët kryesorë, me përjashtim të Carlos Calenda. Pozicioni ndërkombëtar i Italisë nuk vihet në dyshim, por se si e gjen veten në Evropë është një kapital krejtësisht i hapur, siç raporton gazeta italiane, Corriere Della Serra.
Janë dy Itali, më të ndara se më parë mes Veriut dhe Jugut. Dhe fatet e liderëve janë në lojë, si për fituesit që aspirojnë poste të larta, ashtu edhe për humbësit: në varësi të votave që marrin, rrezikojnë të dëbohen…
Cila qeveri?
Por sfida më e madhe do të jetë ajo e qeverisë së koalicionit. Nëse Georgia Meloni fiton shumicën, ajo do të duhet të përballet me orekset e aleatëve të saj, të cilat madje mund të rriten nëse rezultatet e tyre nuk janë të kënaqshme. Nuk është sekret që Salvini aspiron të rikthehet në ministrinë e brendshme, ashtu siç nuk është sekret që Meloni të paktën teorikisht është i disponueshëm për t’ia dhënë këtë…Ligës. Nga ana tjetër, Ministria e Brendshme, së bashku me Ministrinë e Ekonomisë, të Punëve të Jashtme dhe të Mbrojtjes, janë ministritë në të cilat do të marrë pjesë më shumë se të tjerat presidenti i Republikës së Italisë, Sergio Mattarella.
Dilemat e “nxehta” për ekuilibrin e Europës
Dilemat të cilave u kërkohet të përgjigjen sot italianët që shkojnë në zgjedhje, drejtori i gazetës La Reppublica përpiqet të përvijojë nën hijen e dominimit të afërt të koalicionit të ekstremit të djathtë që do të çojë në kryeministrin e Giorgia Melonit.
Siç shprehet tipikisht ai “zgjedhjet e sotme në Itali janë një moment vendimtar që do të përcaktojë identitetin politik të vendit tonë dhe rrjedhimisht pozicionin tonë në Europë dhe në Perëndim”.
Sipas Maurici Molinari, zgjedhjet e sotme në Itali gjykohen nga ndjenja e protestës, e cila, ashtu si në vitin 2018, rezultoi vendimtare për rezultatin përfundimtar duke e gjykuar në favor të lëvizjeve që “pranuan” shqetësimin popullor që i ka rrënjët thellë në pabarazitë socio-ekonomike në vend.
Duke përshkruar se si po lëvizin partitë si Vëllazëria e Italisë apo Liga e Veriut, drejtori i La Reppublica shkruan se ata përdorin retorika të ndryshme për të përkthyer shprehjen “populli kundër pushtetit” duke fajësuar kryeministrin në largim, Mario Draghi, si burim i gabimeve dhe vendimeve të gabuara që dobësuan vendin dhe përkeqësuan kushtet e jetesës së italianëve.
Për këto parti, shton ai, Draghi është simboli i “fuqive të mëdha”, “ekonomisë botërore” dhe “globalizimit” që kanë rritur varfërinë e klasës së mesme duke imponuar sakrifica dhe vaksina.
“Nëse këto ndjenja do të mbizotërojnë më në fund, atëherë Italia do të jetë bërë terreni eksperimental më i sofistikuar për populizmin në Evropë, pasi pesë vjet pas fitores së Pepe Grillos dhe Lidhjes së Veriut si në Dhomë ashtu edhe në Senat, ajo do të bëjë një rikthim triumfues”, shton Molinari.
Ai shpjegon se “rreziku më i madh është demokracia përfaqësuese e lindur nga lëvizja antifashiste që do të zëvendësohet nga një formë e demokracisë së drejtpërdrejtë që synon forcimin e marrëdhënieve të privilegjuara midis popullit dhe presidentit të Italisë me një mbizotërim të dukshëm të pushtetit ekzekutiv, diçka që do të bënin filozofët si Rousseau dhe Montesquieu të urrehej”.
Mes atyre që mbrojnë dhe atyre që vënë në pikëpyetje demokracinë përfaqësuese, La Reppublica do të jetë gjithmonë në anën e të parëve duke mbrojtur gjithmonë drejtësinë nëse mbizotërojnë forcat e populistëve, thekson drejtori i gazetës.
Gazetari italian thekson edhe rrezikun e forcimit të forcave politike që “koordinohen” me Kremlinin, qoftë Silvio Berlusconi apo Matteo Salvini, deri në atë pikë sa të diktojë veprimet e qeverisë së ardhshme, duke i dhënë fund mbështetjes ushtarake të Kievit dhe mbështetjes së sanksioneve ekonomike kundër Rusisë. “Kjo mbivendosje mes sfidës nacionaliste-populiste ndaj institucioneve demokratike dhe përfshirjes së dukshme të Rusisë i bën zgjedhjet e sotme unike dhe shpjegon pse votimi i sotëm është vendimtar jo vetëm për qeverinë e ardhshme të Italisë, por edhe për ekuilibrin në Evropë”, përfundon drejtori i La Reppublica.
